znalezione we wspomnieniach

Znowu spać nie mogę, ale nie ja jedna... Znęcam się nad sobą czytając bloga. Zastanawiam się, czy kiedykolwiek nauczę się żyć tym, co jest - nie czym było.

Doszperałam sen stary - który uleciał już z pamięci. Mogę do niego wrócić, uśmiechnąć się nad wspomnieniami.
Śnił mi się przyjaciel, śnił mi się romans - który zaistnieć nie mógł, nie może. A w tym romansie, który miejsca nie miał - był On. Prosząc o pomoc zwróciłam się do Niego - choć wiem, że mi nie wolno, choć nie widziałam Go od wieków...
Gdy mi smutno - uciekam. Czasem płaczę, choć zbyt rzadko. Odświeżam wspomnienia - tych kilka, które cokolwiek znaczą, do których się uśmiecham. I noc nieprzespana, choć cicha zupełnie - rozbrzmiewa blaskiem.
Kolejny wpis, który mnie uwiódł to list, który z perspektywy wygląda inaczej, napisany w rozpaczy, w jakimś dziwnym uniesieniu - list, który nie dotarł nigdy do celu. Nie potrafię jednak powiedzieć o nim nic ponad to, że był - a to, co o nim myślę - lepiej zachować dla siebie...
I wiele innych - smutnych i wesołych - słów splątanych z sobą, których nie układam, które same płyną... Przywołują chwile, poruszają serce i  to wszystko z każdym wersem jawi się w kolorze - jakby wydarzyło się przed chwilą, tak bym mogła na to spojrzeć.

kurczę, chyba powtarzam zeszłoroczne błędy
i czuję wyraźnie, że scenariusz będzie taki sam
żal mi siebie - ale nie bardzo
ktoś jeszcze ma skłonności do pakowania się w kłopoty?

muzyka z wielkiego milczenia wychodzi zza firany

noc ciemna nie chce mnie przytulić
sen się ze mną droczy
zwodzą na manowce satynowe pościele
a Morfeusz smutnie spogląda w przeciwną stronę

nie mogę zasnąć w za dużym łóżku
gubię się między poduszkami
nasluchuję nocnego bajania
które tylko w ciszy pogrąża nieruchome powietrze

muzyka z wielkiego milczenia wychodzi zza firany
i ciszą dźwięczy w uszach
i krzyczy niemymi ustami
w języku którego nie znam

szmatki szmateczki
i co ze sobą zabrać?
pogoda się popsuła...
tymczasem tu słońce świeci
rozebrałam szafę na części pierwsze
i i tak nic nie mogę znaleźć...

słucham namiętnie ksu
elektryzujące niezmiernie
marzy mi się świat
gdzie ludzie ocierając się o siebie
mijają mnie beznamiętnie
tak potańczyć
poobijać się troszeczkę...
i wypić więcej niż się powinno
w ogłuszającym gwarze muzyki
i głosach niknących w świetle lamp

śmierć, czyli rozmowy dydaktyczne

gardzę miłością
miłość nie istnieje
nienawidzę życia

ech...


odbyłam wczoraj "pouczającą" rozmowę
czemuż tłumaczą mi, że warto żyć?
czemu rozczulają się nad moją młodością?
czemu "życie jest piękne"
i powinnam je szanować?

podejmując decyzję z przeszłości wiedziałam co robię
liczyłam się z konsekwencjami
nie chciałam straszyć i szantażować
chciałam, po prostu chciałam
nie być

nie udało się, choć było tak blisko
ale powtarzam
nikt nie musi mnie pilnować
nie obiecuję, że to się nie powtórzy
nie znam czasu, który jeszcze nie nastał
ale nie kusi mnie
nie ciągnie mnie za rękę
i nawet nie myślę o śmierci
więc po co mi o niej przypominać?

jak wiązać sznurowadła

http://kwejk.pl/obrazek/306143/sznur%C3%B3wki.html

gruźlicznie i szpital

Dziwny ten dzisiejszy dzień, jak nie dzień zupełnie. Jak się chodzi spać o szóstej rano to nie dziwne, że pobudka o dwunastej wydaje się karą... Tymczasem dzień stracony się wydaje jeśli w połowie się go prześpi.

Wakacje kolorują się jeszcze ciekawsze niż przewidywałam - dziadek mi do szpitala na urlop wyjechał, więc i ja Koszalin odwiedzę mimochodem. Strach się bać, co ja tam zastanę: oddział przeciwgruźliczny - więc nie wiem, czy mnie wpuszczą...

W światach możliwych może bywa inaczej...

miotam się dziś nieporadnie nie wiedząc co robić
pakować się czynie pakować
tyle jeszcze czasu...
nie wiem co ze sobą zabrać

w samotności pragnę samotności, choć nie tylko

pamiętam tak wiele wschodów i zachodów słońca
tęsknię za deszczem nieporadnie spływającym po karku
za gromem burzy spadającym na miasto
na ciche ulice zastygłe w odrętwieniu
oddech w oddech
i Twoje ramię przy mym ramieniu
zapatrzeni w purpurowe niebo
oddające hołd nieustraszonym

dom, już niedługo dom

oczy mrużę na dobranoc
jeszcze tylko tydzień
tydzień i dwa dni
i pojadę do domu
utęsknionego domu
i mama mnie przytuli
tata ucałuje w czółko
a Adaś już od progu będzie krzyczał:
KOCHAM CIĘ!

myśl o czarnoksięstwie

Czasami myślę, że jestem czarownicą.
Nie prawdziwą może ale zdolną...
W chwilach wytchnienia, roztargnienia, gdy myśli błąkają się nieokiełznane po pustkowiu umysłu - gdzieś, nieprzewidzianie pojawia się uczucie. Nieprzemyślane, to które zbłądziło na splątanych ścieżkach. Świta w głowie promienistym światłem, znajduje ujście w szczelinach umysłu.
Niedorzeczne czasem - staje się.

bilet w jedną stronę

moje życie...
czym ono jest?
niezrównoważona
wiecznie gdzieś, gdzie nie powinno mnie być...
czegoś szukam
błądzę między ulicami
szukając szczęścia?
a wystarczy jedno zdjęcie
jedna myśl
która zawsze, zawsze i wszędzie
wywołuje uśmiech
i ten ścisk w żołądku
który nieporównywalny
niepowstrzymany
wystarczy aby żyć

głupi facebook
odbieram pocztę
czytam
zaczepił Cię...
i dzień zakolorowany
i deszcz zza okna rozbrzmiewa
niby muzyka zwiastująca to...
sparaliżowana lata temu
wciąż trwam w tym samym odrętwieniu