Siedze i mysle. Mysle o niczym - a moze jednak o czyms? Z cala pewnoscia nie o tym, o czym powinnam. A czym wlasciwie tak namysluje? Chyba lepiej to przemilczec, zamknac w pudelku i zapomniec gdzie je schowalam...

sociopatycznie

ta nieustanna tesknota
przymkniete powieki
i serce jak motyl - trzepoczace w piersi
umieram smiercia nieproszona
smiercia nieoczekiwana
nie chcac jej - pozadam
po to aby narodzic sie na nowo
aby zapomniec o smutku
bolu ktory mi sprawiles
osobowosc antyspoleczna
pozbawiona uczuc
dusza bez sumienia
dusza bez duszy
pustka

ulotnie, o uczuciach odczowanych

Bo chyba jestem zrozpaczona... Bo chwile ulotne rozpływaja sie w nicosc... Bo rzeczywistosc mnie przeraza...

Planujac poczatki, daleka jestem od zakonczen - a podsumowania same nie chca sie pisac.
Natłok mysli i uczuc rozmywa jasnosc widzenia - jak slepiec w mgle skapana bladze po omacku.
Smakuje zycia, ktorego juz zasmakowalam - sama komplikuje komplikacje skaplikowane...

I zle mi, zle jak nigdy wczesniej - bo myslalam ze tak zle juz nigdy nie bedzie...

Slucham Czesia rozplywajac sie w muzyce... Nieskonczenie tesknie za domem, za Poznaniem, za Wami wszystkimi...

hoo hooo

I miss... I miss you... what more can I say? just it...

historia pewnej milosci

Szalony romans, zbyt piekny aby mogl byc prawdziwy.

A byl...

Pamieta jak dzis, gdy pierwszy raz go zobaczyla - niby nic takiego, ale usmiech mial zniewalajacy. Nie myslala o nim, nie zastanawiala sie co mogloby sie stac... Zajeta, zamyslona, zbyt niesmiala aby sie odezwac.
A on probowal, systematycznie uczyl ja odwagi, tlumaczyl pojecia i akcentowal slowa. Przekroczyli granice jezyka, ktora wczesniej nie pozwalala jej sie zblizyc... I kochali sie, kochali sie namietnie w niewielkim hotelu na przedmiesciach miasta, na niewygodnym lozku zawieszonym tuz pod sufitem. Mijaly tygodnie a on nie potrafil sie nia nasycic, pragnal wiecej, zadal wiecej. Zazdrosny o kazde spojrzenie, o kazdy usmiech skierowany nie w jego strone - o mysl, ktorej nie mogl poznac.
Roznili sie wszystkim - historia, zyciem, pragnieniami... Nawet kolor skory zwiastowal rychle nieporozumienie. Przekraczali granice, pokonywali przeszkody - szczesliwi, upajajac sie soba.

Gdy nagle wszystko pryslo... Klutnie, pretensje i noce w zimnej poscieli, noce przy kieliszku wodki. Nie sa juz razem - tylko czasem, przez przypadek - kradna sobie usmiech, pocalunek w ciemnej ulicy, ukradkowe spojrzenie w niewlasciwa strone...

Kocham to uczucie, gdy budze sie o poranku, gdy slonce zaglada do mojego okna - a ja z filizanka kawy siadam na parapecie. Zaspane jeszcze miasto budzi sie do zycia, a ja rozkoszuje sie wilgotnym jeszcze powietrzem - westchnieniem nocy, ktora wlasnie udaje sie na spoczynek.

Kocham to uczucie, gdy wzbijam sie w powietrze, gdy samolot odrywa sie od ziemi. Przebiwszy chmury zastanawiam sie co bedzie, gdzie wyladuje... Zachwyca mnie wolnosc i jedna chwila, ktora pozwala zmienic wszystko. Niezaleznosc i moc, ktora jest we mnie...

Kocham to uczucie, gdy zasypiam w czyjis ramionach, gdy czuje czyjes cieplo... I ten oddech spokojny na mojej szyji zwiastujacy sen rychly i sny niepoznane.

na jutro (plan)

moze jakis spacer?
nie, dzis juz za pozno...
ale obiecuje jutro przywitac sie z wiosna
fotograficznie

i podziele sie z Wami

ps. codzienne godzinne spacery przywracaja mi zycie (i jakis taki usmiech na koslawej twarzy?)

zle mi i gorzej z kazda uciekajaca minuta
tylko sama potrafie siebie tak ranic

A moze tak i stad uciec? Schowac sie pod pierzyne mieciutka i tam zaszyc sie w cieplej ciszy...
Nie moge - bo niby gdzie? Nie chce - bo niby czemu?
Trzeba stawic czola zyciu - mimo, ze to tak boli.

Tylko lez mi brakuje i nadzieji na przyszlosc...




Ps. Tesknie do zachodow slonca na Niepodleglosci, do kieliszka czerwonego wina na parapecie mojego domu...

KONIEC

Muzyka z wielkiego milczenia ma w nosie wszystkich i wszystko, kalliope poddaje sie a bron sklada do magazynu. Dosc juz wykozystywania mnie na kazdym kroku, koniec wsluchiwania sie w cudze potrzeby, ulegania prosba, pomagania za wszelaka cene.

Moja elastycznosc sie skonczyla a ja chce zajac sie soba!

Wszystkich innych wysylam do diabla.

Udany wieczor, szalony wieczor, oby takich wiecej.

o naiwnosci

Jak to jest mozliwe, ze wciaz wierze w ludzi, skoro klamia I oszukuja... Wciaz powtarza sie ten sam schemat, nieustannie widze w ich oczach ten blysk. Determinacja w powtarzaniu tych samych bzdur, w opowiadaniu bajek, w ktore nawet dziecko nie jest w stanie uwierzyc.
Natomiast ja sie nabieram... Pokladam wiare w tych, ktozy nie sa tego warci, w tych ktozy wykozystuja moja naiwnosc ... Glupia nadzieja, ze swiat nie jest wcale taki zly.

Ale jest I moze w koncu powinnam w to uwierzyc.

Marze o nocnej ciszy, o podmuchu wiatru, o lecie spedzonym w Twoich ramionach, u Twojego boku. Gdy gwiazdy na niebie usmiechaja sie do nas, gdy nie przycmiewa ich swiatlo wielkiego miasta. Ukryci w gorach przygladamy sie swiatu w tym cichym I slodkim milczeniu. Slowa staja sie zbedne gdy jestes przy mnie, gdy dotykasz mojej skory. Schowana w Twoich ramionach nie boje sie juz niczego, zasypiam wsluchujac sie w Twoj oddech, ktory jak muzyka napawa mnie spokojem.
Czuje sie szczesliwa, nie wiedzialam ze to takie proste...

cos mi milosc nie sluzy
zazdrosna chodze i drazni mnie wszystko
a moze to po prostu taki tydzien?
musze sie ogarnac

'my beautiful angel 

my baby girl

you are mine'

(yes, I am...)

'I'd wonder what have u done

 to me that i miss u so much'

grypa pozera mnie od srodka
od miesiaca nieustanny kaszel
i wszystko mnie boli i powoli umieram

marze
I oczy mi sie swieca
slone krople splywaja po rozpalonej skorze
I oddech wydaje sie byc plytszy
cos sie ze mna dzieje
mimo ze tak trrudno jest to nazwac

potocznie mowi sie zem chora

Taaaa......

No to banka mydlana prysla

light makes me blind

Straszne to I nie straszne
Tylko oczy mi sie smieja
I zanurzam sie w wspomnienia
Ktore tworza przyszlosc

I ten zapach...
Ni to lilie wodne
Ni ten kogo kocham
W ramionach jego zasypiam
I nawet nie chce uwolnic sie od uscisku

I miss you baby, I miss you so much
Could you explain me why?

mijamy sie w biegu niesmialo usmiechajac sie do siebie
chwytajac chwile w ktorej mozemy siebie dotknac

i ten pocalunek ukradziony
ukryty miedzy minutami

***

Schowalam sie za soba
w ukryciu bezpieczniej
nie musze sie o siebie martwic
I prawic sobie moralow
nie bedziesz mnie szukal
czego jestem pewna
ale ja tez nie chce zebys mnie dzisiaj znalazl

Nie szukaj mnie juz nigdy

zasnac w Twoich ramionach

przytulic sie do Ciebie

jeszcze czuje zapach, ktory towarzyszyl mi tej nocy

about...

Oczy mi sie kleja mimo, ze jest samo poludnie. Kolejne sciezki niepoznane sennie rozmywaja sie przed na pol otwartymi oczyma. A ja marze i snie w niewinnym rozkojarzeniu niesmialo uchylajac drzwi prowadzace do przyszlosci...

Light  makes me  blind...

w trzech slowach

Styczen chyli sie ku upadkowi a w mojej glowie cieple promienie slonca. I co tu robic i czego wiecej chciec? Po prostu jestem szczesliwa...
Dobre odpowiedzi na niewlasciwe pytania - i mimo, ze nic nie jest proste kolory wydaja sie byc wyrazniejsze.

chora jestem noworocznie

Starzy przyjaciele sie przypominaja piszac gdzie niegdzie, niespodziewanie... Nowi juz zapomnieli o obietnicach I cisza dzwieczna rozlewa sie wokol... A mi teskno do czegos, czego nie potafie nawet nazwac. Ni tu ni tam byc nie chce lub nie potrafie... A tesknota zrzera mnie od srodka.

Wszystkiego najlepszego w tym nowym tysiecznym nie chce wiedziec ktorym. I Wam I sobie pokornie zyczenia skladam by bylo jak jest I jak byc zechcecie. Bo byc to tez czasem dosc jest lub az nad to.

Tymczasem goroczka parzy moje cialo I przewraca zmysly. Nie pamietam kiedy bylam chora ale wiem kto jest temu winny. Nigdy wiecej nic przeciwko sobie. Nie wierze I wierzyc w boga zadnego nie bede. Wiec nie kazcie mi sie modlic (choc kazania bywaja zabawne).

smutno mi

Gdy mysle o przyszlosci w oczy spoglada przerazenie... Zdecydowanie lepiej odnajduje sie w terazniejszosci choc I ona troche koslawo kustyka w przod....

Jutro juz bedzie inaczej, zawedruje na koniec swiata I schowam sie pod pierzyna... I nikt mnie juz tam nie znajdzie.

Swieta spokojne z zaciszu domowego ogniska, z mama I tata I moim Adaskiem. Tylko slow mi czasem brakuje na wyrazenie uczuc ktorych znaczen juz nie pamietam.